بررسی راهکارهای رسوب دانش و اشتغال نیروهای داخلی

یکی از دغدغه‌های مهم تیم بازنگری قرارداهای نفتی از سال 1392، بحث انتقال دانش از سوی شرکت بین‌المللی به شرکت های داخلی بوده است.پرسش در این زمینه همواره ذهن هر مخاطب و سازنده داخلی را به خود مشغول کرده که با سپردن اجرای پروژه های توسعه میادین نفت و گاز به شرکت‌های بین‌المللی آیا سهمی برای آنها در نظر گرفته شده است یا نه؟

شرکت نفت با دسته‌بندی شرکت‌های داخلی و ارزیابی آنها برای قرار گرفتن در لیست شرکت های اکتشاف و تولید (E&P) و تعیین شرط برای همراهی این شرکت‌های داخلی در کنار شرکت‌های بین‌المللی مسیر را برای انتقال فناوری هموار کرده است. در قرارداد امضا شده برای فاز یازده در کنار شرکت‌های توتال، ملی چین CNPC نیز شرکت پتروپارس قرار گرفته است....

 این یادداشت در شماره 108 ماهنامه صنعت و توسعه و شماره 586 هفته نامه دانش نفت در مرداد 1396 و انرژی امروز کار شده است.

توتال راهی برای شروعی تازه

بیش از ۱۴۰ سال از روزی که «میرزا ملکم خان‌» توانست امضای امتیازنامه اکتشاف و بهره‌برداری از منابع نفتی را از ناصرالدین شاه بگیرد تا به امروز که توانسته‌ایم در شکل و فرمی نو قراردادی برای توسعه بخش فراساحل فاز ۱۱ پارس جنوبی امضا کنیم می‌گذرد. از این رهگذر قراردادهای نفتی به فراخور مقتضیات زمان و سیاست‌های کلان کشور، «امضا»‌هایی را پای خود دیده‌اند که همچنان محل چالش و نقد است. در حاشیه برگزاری نشست اوپک در وین، زمزمه خبرهایی از توافق کامل بین شرکت ملی نفت ایران و توتال فرانسه بر سر توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به بیرون درز کرده بود. باوجود شناخت خوب هر دو طرف از رفتار‌های و ظرفیت‌های میدان پارس جنوبی اما دو طرف مذاکره‌کننده ١٨ماه برای نهایی كردن این قرارداد وقت گذاشته بودند...

این گزارش در شماره 108 ماهنامه صنعت و توسعه در مرداد ماه 1396 کار شده است.